Περίληψη
Σε ορισμένες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), οι ηλικιωμένοι αποτελούν μια βιώσιμη πηγή που δεν βρίσκεται στο κοινωνικό περιθώριο, όπως συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό στην Ελλάδα. Αυτές οι χώρες συνειδητοποίησαν ότι, η χρήση των ψηφιακών τεχνολογιών (ΤΠΕ και Διαδίκτυο) αποτελεί σημαντικό εργαλείο για την ενεργοποίηση των ενηλίκων μεγαλύτερης ηλικίας, μειώνοντας τη μοναξιά τους και μια πρώτη ευκαιρία ώστε να βελτιώσουν την καθημερινότητα τους, για παράδειγμα μέσω χρήσης της τηλεϊατρικής.
Αντιθέτως στην Ελλάδα, η οποία χαρακτηρίζεται από ταχεία γήρανση του πληθυσμού, η συζήτηση για το «γκρίζο ψηφιακό χάσμα» (έλλειψη πρόσβασης/χρήσης ψηφιακών τεχνολογιών) σε σχέση με τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας παραμένει ένα πρόβλημα το οποίο δεν έχει ακόμη διερευνηθεί επαρκώς, ενώ η επίσημη πολιτική πρωτοβουλία βρίσκεται ακόμη σε εμβρυακό στάδιο με σημαντικές συνέπειες για ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.
Συμπερασματικά, το ψηφιακό χάσμα στην Ελλάδα είναι ένα πολυδιάστατο θέμα που αντικατοπτρίζει τις χρόνιες παθογένειες του Ελληνικού κράτους και την έλλειψη πολιτικής φαντασίας, ώστε να ανατραπεί η σημερινή κατάσταση.
