Περίληψη
Κατά την περίοδο της πανδημίας, που προκάλεσε ο κορωνοϊός SARS-CoV-2, το διοικητικό προσωπικό των Νοσοκομείων εκτέθηκε σε στρεσογόνους παράγοντες, οι οποίοι ενίσχυσαν τα αρνητικά συναισθήματα και την εξουθένωση. Επιχειρούμε την εκτίμηση του βαθμού επαγγελματικής εξουθένωσης του διοικητικού προσωπικού ενός Νοσοκομείου αναφοράς για την CoViD-19 στην Αττική και διερευνούμε την επίδραση των κοινωνικο-δημογραφικών χαρακτηριστικών στην προαναφερόμενη μεταβλητή. Πρόκειται για ποσοτική συγχρονική μελέτη.
Το ψυχομετρικό εργαλείο Maslach Burnout Inventory χρησιμοποιήθηκε για την εκτίμηση της επαγγελματικής εξουθένωσης. Για τον έλεγχο των στατιστικών υποθέσεων εφαρμόστηκαν έλεγχος t, ανάλυση συνδιακύμανσης (ANOVA), καθώς και μη παραμετρικοί έλεγχοι Mann Whitney U και Kruskal Wallis. Tο επίπεδο της στατιστικής σημαντικότητας ορίστηκε ίσο με 0,05. Στην έρευνα συμμετείχαν 69 γυναίκες (72,6%) και 26 άνδρες (27,4%). Η πλειοψηφία ήταν ηλικίας 45-55 ετών (58,95%), απόφοιτοι ΑΕΙ/ΤΕΙ (30,5%) και με 15-25 έτη υπηρεσίας (56,8%).
Η επαγγελματική εξουθένωση των διοικητικών υπαλλήλων κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα. Παρατηρούνται υψηλά επίπεδα συναισθηματικής εξάντλησης με μέτριο βαθμό αποπροσωποποίηση και μέτριο βαθμό προσωπικών επιτευγμάτων. Στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ του φύλου εντοπίζονται στην επαγγελματική εξουθένωση, με τις γυναίκες να εμφανίζουν υψηλότερα επίπεδα συναισθηματικής εξουθένωσης (p
