Επιθεώρηση Υγείας | Ιανουάριος – Απρίλιος 2019

Διερεύνηση των Παραγόντων που Επηρεάζουν την Εύρυθμη Λειτουργία του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών του Γενικού Νοσοκομείου Λεμεσού Εισαγωγή: Το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) αποτελεί την «καρδιά» του κάθε σύγχρονου νοσοκομείου, αφού καλείται ανά πάσα στιγμή να παρέχει επείγουσα ιατρική και νοσηλευτική φροντίδα, καθώς και να δεχθεί μεγάλο αριθμό ασθενών. Ωστόσο, σε αρκετές περιπτώσεις γίνεται ακατάλληλη χρήση των ΤΕΠ με την προσέλευση μη επειγόντων περιστατικών. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να διερευνηθούν οι παράγοντες που επηρεάζουν την εύρυθμη λειτουργία του ΤΕΠ στο Γενικό Νοσοκομείο Λεμεσού, καθώς και να αναδειχθούν τυχόν αδυναμίες των υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ), ή των δομών επείγουσας περίθαλψης. Μέθοδος: Πρόκειται για ποσοτική έρευνα που διεξήχθη στην Κύπρο μεταξύ των μηνών Μαρτίου και Μαΐου, 2016. Ως προς τη δειγματοληψία της ποσοτικής έρευνας, εφαρμόστηκε η αναλογική τυχαία δειγματοληψία και το ερευνητικό εργαλείο που χρησιμοποιήθηκε ήταν το Hospital Urgencies Appropriateness Protocol (HUAP). Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 501 ασθενείς που επισκέφθηκαν το ΤΕΠ. Αποτελέσματα: Μέσα από την έρευνα διαπιστώθηκε ότι ποσοστό 29,3% έκανε ακατάλληλη χρήση του ΤΕΠ. Εξ αυτών 21,7% απάντησαν ότι «Δεν εμπιστεύονται τον ιατρό ΠΦΥ», 47.6% ότι δεν έχουν ανατεθεί σε ιατρό ΠΦΥ και 54,4% ότι διαμένουν κοντά στο νοσοκομείο ή πιστεύουν ότι θα τύχουν καλύτερης και ταχύτερης εξυπηρέτησης. Ποσοστό 38,1% απάντησε ότι βρίσκεται σε λίστες αναμονής για απεικονιστικές εξετάσεις, για εξέταση από ειδικό ιατρό, και λίστες αναμονής για χειρουργικές επεμβάσεις. Συμπεράσματα: Μέσα από τη μελέτη φάνηκε ότι το ΤΕΠ στο Γενικό Νοσοκομείο Λεμεσού, αδυνατεί σε μεγάλο βαθμό να εξυπηρετήσει αποτελεσματικά τον αυξανόμενο αριθμό ασθενών που προσέρχεται σε αυτό, ως αποτέλεσμα της μη αποτελεσματικής λειτουργίας των υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας που αναγκάζει τους πολίτες να προβαίνουν σε ακατάλληλη χρήση των ΤΕΠ. Διαφαίνεται η αδήριτος ανάγκη για εφαρμογή ενός υγιούς πλέον συστήματος υγείας με καθολική κάλυψη του πληθυσμού, με ευκολία πρόσβασης και αποτελεσματικό σύστημα ΠΦΥ που να εμπνέει εμπιστοσύνη και ασφάλεια στους πολίτες.

Ετοιμότητα των Νοσοκομείων στην Αντιμετώπιση Καταστροφών: Ανασκόπηση Παραγόντων Τρωτότητας Σε ορισμένες καταστροφές τα νοσοκομεία πλήττονται και τα ίδια, μεταπίπτοντας σε μία κατάσταση “θύματος”. Η διατάραξη της ομαλής λειτουργίας του νοσοκομείου μπορεί να οφείλεται σε σοβαρό εσωτερικό (π.χ. πυρκαγιά) ή εξωτερικό (π.χ. σεισμός) γεγονός. Επιχειρούμε τον εντοπισμό παραγόντων τρωτότητας των νοσοκομείων, σε περιπτώσεις καταστροφών όπου τα νοσοκομεία υπήρξαν «θύμα» αυτών. Μέσα από βιβλιογραφική αναζήτηση (PubMed), 31 εργασίες συνέθεσαν το υλικό μελέτης. Τα ευρήματα δείχνουν ότι, ηλεκτρική ενέργεια, νερό και επικοινωνίες αποτελούν τους κύριους παράγοντες τρωτότητας, με σημαντικές δευτερογενείς επιπτώσεις, ενώ οι γεννήτριες ακριβέστερα η αποτυχία τους αποτελούν την αχίλλειο πτέρνα των νοσοκομείων. Τα πιο συχνά τρωθέντα τμήματα είναι το μικροβιολογικό, το ακτινολογικό, το φαρμακείο, η μονάδα τεχνητού νεφρού, τα χειρουργεία, η αποστείρωση, το τμήμα σίτισης-διατροφής και η κεντρική διαχείριση. Οι παρατηρούμενες δυσλειτουργίες, ειδικά σε ηλεκτρική ενέργεια, επικοινωνίες και νερό, προκαλούν δευτερογενείς “παρενέργειες”, που οδηγούν σε προβλήματα παροχής φροντίδας και, σε αρκετές περιπτώσεις, επιφέρουν εκκένωση.Αν συνυπολογιστεί ο χρόνος αποκατάστασης των βλαβών, είναι φανερό πως η παροχή φροντίδας επηρεάζεται για μακρό διάστημα. Ως πεδία αναγκαίας ανάληψης δράσης εντοπίζονται στα εξής: • ανέγερση νοσοκομείων σύμφωνα με αυστηρούς κώδικες δόμησης, • πρόνοια αποτροπής προβλημάτων ηλεκτρικής ενέργειας, γεννητριών, νερού και επικοινωνιών,συντονισμού και συνεργασίας, • βελτίωση σχεδίων αντιμετώπισης και πρακτική εξάσκηση σε αυτά.Περαιτέρω έρευνα απαιτείται τόσο για τις επιπτώσεις των καταστροφών, όσο και για την επίλυση των εντοπισμένων προβλημάτων. Οι εμπειρίες που κατατίθενται από ερευνητές μπορούν να συμβάλουν στην ελαχιστοποίηση των αποτυχιών των νοσοκομείων και στην προστασία της κοινωνίας.

Το Μέλλον και οι Προοπτικές Ανάπτυξης Ιατρικού Τουρισμού στην Κύπρο Εισαγωγή: ο Ιατρικός Τουρισμός αποτελεί μια νέα, ραγδαία, εξελισσόμενη μορφή τουρισμού και παροχής υπηρεσιών υγείας. Στο πλαίσιο της “βιομηχανίας” του τουρισμού υγείας η ζήτηση των υπηρεσιών φροντίδας υγείας πραγματοποιείται σε διεθνές επίπεδο, ενώ ο ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης, εκτιμάται ότι, αγγίζει το 25-35% της παγκόσμιας αγοράς. Σκοπός: Η διερεύνηση των δυνατοτήτων και προοπτικών ανάπτυξης του Ιατρικού Τουρισμού στην Κύπρο, μέσα στο πλαίσιο της σύγχρονης, γενικευμένης οικονομικής κρίσης, ως ένα παραγωγικό τομέα, ικανό να συνεισφέρει σημαντικά στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Η συνεχής αναζήτηση νέων πόρων φαίνεται να βρίσκει το κατάλληλο έδαφος στην Κύπρο, η οποία διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά για να εδραιωθεί ως ελκυστικός προορισμός του τουρισμού υγείας. Υλικό-Μέθοδος: Χρησιμοποιήθηκε η τεχνική Delphi, η οποία περιλαμβάνει δύο ερευνητικές φάσεις και είναι κατάλληλη ως μέθοδος για την επίτευξη συναίνεσης, χρησιμοποιώντας μια σειρά από ερωτηματολόγια, με πολλαπλές επαναλήψεις. Επιλέγηκαν 22 εμπειρογνώμονες, βάσει των γνώσεων και εμπειριών τους στο υπό διερεύνηση θέμα, προερχόμενοι από το χώρο της υγείας και του τουρισμού. Για τη στατιστική ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκαν ποιοτικά κριτήρια ανάλυσης με ημιδομημένες συνεντεύξεις, ενώ οι απαντήσεις στο ερωτηματολόγιο αναλύθηκαν με ποσοτικά κριτήρια και με τη χρήση του στατιστικού πακέτου SPSS. Πραγματοποιήθηκε υπολογισμός ποσοστών, μέσων τιμών και τυπικής απόκλισης. Αποτελέσματα: Προβάλλεται στο 96% η συναίνεση των ερωτηθέντων για την ανάπτυξη του Ιατρικού Τουρισμού στην Κύπρο, στο πλαίσιο ενός συγκροτημένου σχεδιασμού. Όλοι οι ερωτώμενοι-εμπειρογνώμονες συμφωνούν για την ανάγκη συνεργασίας όλων των εμπλεκόμενων φορέων, οι οποίοι καλούνται να συμμετέχουν ως συντονιστές, στην οργάνωση στρατηγικών μάρκετινγκ,στη διαπίστευση νοσηλευτηρίων και στην αναβάθμιση της ποιότητας στον τομέα της υγείας. Συμπεράσματα: Αναδεικνύονται τα σημαντικά οφέλη για την ενίσχυση της οικονομίας του τόπου, η ανάγκη για την παραγωγή ενός αναβαθμισμένου προϊόντος σε ανταγωνιστική τιμή και για την υιοθέτηση κανόνων διαπίστευσης της ποιότητας των νοσηλευτηρίων, όπως επίσης και η ανάγκη αξιοποίησης των παρεχομένων υπηρεσιών υγείας.

Πρέπει ο Παιδικός Εμβολιασμός να Συνεχίσει να είναι Υποχρεωτικός στην Ελλάδα; Σκοπός του παρόντος άρθρου είναι να καταστήσει σαφές πως ο εμβολιασμός στην Ελλάδα πρέπει να είναι και να παραμείνει υποχρεωτικός, σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις των δικαιωμάτων του παιδιού και τους νόμους του Συντάγματος. Η γιγάντωση του αντιεμβολιαστικού κινήματος και η πρόσφατη έξαρση της ιλαράς στην χώρα μας υπήρξαν κίνητρα για τη συγγραφή, ενώ οι συνέπειες του μη μαζικού εμβολιασμού στην Ελλάδα είναι πλέον εμφανείς στην Ελληνική κοινωνία, η οποία απειλείται από την επιδημία της ιλαράς. Έτσι, κρίνεται επιβεβλημένη η παράθεση των διεθνών συμβάσεων και των νόμων του Συντάγματος, βάσει των οποίων προστατεύεται η υγεία των παιδιών και κανείς γονέας ή κηδεμόνας δεν νομιμοποιείται να θέτει σε κίνδυνο τη ζωή και την υγεία των παιδιών, αποφεύγοντας τον εμβολιασμό. Παραθέτουμε, επίσης, τα ήδη γνωστά οφέλη του εμβολιασμού, τα οποία επικυρώνονται από νέες μελέτες, που συνεχώς προστίθενται στη διεθνή βιβλιογραφία. Η ευαισθητοποίηση των γονέων να ακολουθούν με συνέπεια το Εθνικό Εμβολιαστικό Πρόγραμμα είναι προς όφελος τόσο των παιδιών τους, όσο και της Ελληνικής κοινωνίας γενικότερα. Προτείνουμε τον έλεγχο της εκτέλεσης των εμβολίων στον αναγκαίο και προκαθορισμένο χρόνο και αυστηρότερα μέτρα από την πολιτεία απέναντι σε γονείς που αποφεύγουν συστηματικά τον εμβολιασμό των παιδιών τους.

Η «Επιθεώρηση ΥΓΕΙΑΣ» γίνεται 30 ετών Αγαπητοί αναγνώστες, μετά από 29 έτη αδιάλειπτης παρουσίας, σε διμηνιαία περιοδική έκδοση, το περιοδικό «Επιθεώρηση ΥΓΕΙΑΣ» αποτελεί πλέον μία αναγνωρίσιμη εκδοτική οντότητα για το σύνολο σχεδόν των επαγγελματιών του τομέα υγείας. Στα 175 τεύχη, που εκδόθηκαν μέχρι σήμερα, μπορεί κανείς να αναγνώσει την ιστορική και διαχρονική εξέλιξη του Εθνικού Συστήματος Υγείας της χώρας, μέσα από τις πολιτικές υγείας και τις πρακτικές που ακολουθήθηκαν. Σε αυτά τα τεύχη συμπεριλήφθηκαν, επίσης, εξαιρετικά και πρωτότυπα άρθρα ελλήνων επιστημόνων από όλο το φάσμα του τομέα υγείας, γεγονός που αποδεικνύεται από το πλήθος των βιβλιογραφικών αναφορών σε ευρετηριασμένα άρθρα.