Επιθεώρηση Υγείας | Μάϊος – Αύγουστος 2022

Η Επίδραση του Εσωτερικού Ελέγχου στη Δημόσια Διοίκηση Ο ρόλος του Εσωτερικού Ελέγχου (ΕΕ) θεωρείται πολύ σημαντικός, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια που η οικονομία της Ελλάδας, και όχι μόνο, έχει κλονιστεί τόσο από την οικονομική όσο και από την πρόσφατη πανδημική κρίση. Στο νέο αυτό περιβάλλον, ο ΕΕ αναδεικνύεται ως γνωστικό επιστημονικό αντικείμενο -με πρακτικό επαγγελματικό προσανατολισμό, στο οποίο θα πρέπει να εκπαιδεύονται τα στελέχη των οργανισμών, ώστε να ανταποκρίνονται στις διευρυμένες ανάγκες και απαιτήσεις του ρόλου τους, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η εύρεση απαντήσεων σε τρία συνδεδεμένα ερευνητικά ερωτήματα: - Ποια είναι η πορεία των μελετών για τον ΕE στο δημόσιο τομέα; - Τι τονίζει η υπάρχουσα βιβλιογραφία για τον ΕΕ του δημόσιου τομέα και πού στέκονται οι επικριτές της; - Ποιο είναι το μέλλον των χρηματοδοτούμενων από την κυβέρνηση σχετικών μελετών;ν κυβέρνηση σχετικών μελετών; Πραγματοποιήθηκε βιβλιογραφική ανασκόπηση στις βάσεις Scopus, Web of Science, και Google Scholar για το διάστημα 2010 έως και 2019, με λέξεις κλειδιά “accounting fraud” (λογιστική απάτη), “internal audit” (εσωτερικός έλεγχος), “public governance” (δημόσια διακυβέρνηση), και “external audit” (εξωτερικός έλεγχος), στην αγγλική γλώσσα. Διαπιστώθηκε αυξημένο ενδιαφέρον από τους μελετητές για το αντικείμενο, αν και οι περισσότερες δημοσιεύσεις επικεντρώνονται σε μία μόνο χώρα, ειδικά στις αναδυόμενες αγορές. Το ερευνητικό ενδιαφέρον διεξάγεται σε όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης, αν και επικεντρώνεται πρωτίστως στο αυτοδιοικητικό επίπεδο. Η συντριπτική πλειονότητα των μελετών εστιάζει στη διακυβέρνηση και την επιχειρησιακή επιτυχία μέσω της ποσοτικής ανάλυσης και συχνά αγνοεί τη θεωρία. Είναι φανερό, τέλος, πως είναι αναγκαία η εστίαση των μελετητών στη συγκριτική έρευνα, μεταξύ χωρών και αγορών, λαμβάνοντας υπόψη και τους πολιτιστικούς, θεσμικούς και δημογραφικούς παράγοντες που επηρεάζουν τον ΕΕ. Πιστεύουμε ότι, τα ευρήματα της παρούσας εργασίας θα ενδιαφέρουν τους ακαδημαϊκούς, τους επαγγελματίες του κλάδου και τα στελέχη των οργανισμών, που εστιάζουν στα πιεστικά ζητήματα του ΕΕ.

Πρόσβαση σε Υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και Βαθμός Ικανοποίησης: Δεδομένα της Ελληνικής Πραγματικότητας Η οικονομική κρίση των τελευταίων ετών στην Ελλάδα άσκησε πίεση στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) και τόνισε την ανάγκη για οργανωτικές και δομικές μεταρρυθμίσεις. Οι πολιτικές υγείας που σχετίζονται με την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) στη χώρα, παρά τις διαχρονικές προσπάθειες αναδιάρθρωσης, χρειάζεται να επανεξεταστούν και να επαναπροσδιοριστούν. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η ανάλυση της προσβασιμότητας στην ΠΦΥ της Ελλάδας. Πραγματοποιήθηκε έρευνα, με επεξεργασία δευτερογενών δεδομένων τα οποία αντλήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Αρχή (EuroStat). Η σχετική αρθρογραφία αντλήθηκε από τη βιβλιογραφική βάση δεδομένων PubMed, με τις λέξεις-κλειδιά «quality indicators», «health care», «primary health care», «Greece», «fiscal crisis». Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι, στην Ελλάδα πριν την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης (2004-2008) το ποσοστό των πολιτών που αδυνατούσε να προσέλθει στις δομές της ΠΦΥ κυμαινόταν από 4% μέχρι και 5,5% (2008). Στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, το ποσοστό αυτό σχεδόν διπλασιάστηκε φτάνοντας το 9% (2014). Αντίστοιχα, η ικανοποίηση των χρηστών από τις υπηρεσίες της ΠΦΥ εμφάνισε ιδιαίτερα πτωτική τάση. Το ποσοστό πριν την έναρξη της κρίσης κυμαινόταν από 94,7% μέχρι και 92,6% (2008), παρουσίασε σταθερά πτώση τα χρόνια της κρίσης και έφτασε στο 88,8% (2013). Η πρόσβαση στην ΠΦΥ έδειξε σημεία βελτίωσης μετά το 2016. Συμπερασματικά, ο στόχος της περαιτέρω βελτίωσης των παρεχόμενων πρωτοβάθμιων υπηρεσιών μπορεί να επιτευχθεί από την Ελληνική πολιτεία μέσω ενός στρατηγικού σχεδιασμού, που θα λαμβάνει υπόψη τις σύγχρονες και ιδιαιτέρες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες.

Διαχείριση της Κρίσης CoViD-19 στις ΜΕΘ, πριν τη Χρήση Εμβολίων Στα τέλη του 2019 ένα νέο στέλεχος κορωνοϊού (SARS-CoV2) ανιχνεύεται από τις υγειονομικές αρχές της Κίνας, το οποίο φαίνεται να προκαλεί πλήθος κρουσμάτων με σοβαρές επιπλοκές και θανάτους. Καθώς ο ιός εξαπλώνεται, τα συστήματα υγείας ανά τον κόσμο παρουσιάζονται απροετοίμαστα μπροστά στο κύμα πανδημίας που ακολουθεί. Στην παρούσα εργασία μελετάμε τις στρατηγικές διαχείρισης, υπό τη μορφή κατευθυντήριων οδηγιών και συστάσεων προτεραιοποίησης ασθενών που τέθηκαν υπό συζήτηση, πριν την παραγωγή και χρήση των εμβολίων, σε σχέση με την αυξημένη ροή ασθενών στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), τον πρώτο χρόνο της πανδημίας σε βιβλιογραφικό επίπεδο, κυβερνητικό πλαίσιο, καθώς και από μέρους επιστημονικών εταιριών. Εξετάζουμε, επίσης, τα ηθικά διλήμματα που ανέκυψαν. Πραγματοποιήθηκε βιβλιογραφική ανασκόπηση άρθρων στις βάσεις Pubmed, Researchgate και GoogleScholar, στην αγγλική, ιταλική, γαλλική και ελληνική γλώσσα, με λέξεις-κλειδιά «COVID-19», «ethics»/«etica»/- «éthique»/«ηθική», «bioethics»/«bioetica»/«bioéthique»/«βιοηθική», «ICU»/«UTI»/«USI»/«ΜΕΘ»). Κριτήριο ένταξης άρθρων στη μελέτη αποτέλεσε ο χρονικός περιορισμός (έως το τέλος του έτους 2020). . Τα ευρήματά μας έδειξαν πως, για την αποτελεσματική διαχείριση της κρίσης οι άμεσα ή έμμεσα εμπλεκόμενοι κλήθηκαν να λάβουν υπόψιν επιλογές όπως (α) την προτεραιοποίηση για εισαγωγή στη ΜΕΘ σε ασθενείς με την καλύτερη πρόγνωση, (β) την αύξηση του αριθμού κλινών ΜΕΘ, (γ) τη μεταφορά ασθενών σε ΜΕΘ απομακρυσμένων μονάδων παροχής φροντίδας υγείας με διαθέσιμες κλίνες, (δ) τη διακοπή υποστήριξης ζωής. Κάθε επιλογή, επιλεγμένη μόνη της ή συνδυαστικά με άλλη, ήγειρε βασικά ηθικά διλήμματα για τους υγειονομικούς των ΜΕΘ. Συμπερασματικά, η υιοθέτηση οριακών λύσεων στην παροχή φροντίδας υγείας, εκεί δηλαδή όπου κοινός παρανομαστής είναι ο σεβασμός της ανθρώπινης ζωής, δοκιμάζει ή/και αντιβαίνει τη δεοντολογία και την προσωπική ηθική των υπευθύνων για τη λήψη της απόφασης.

PORTUGAL: The CoViD-19 Pandemic Crisis Response The first two positive cases of COVID-19 in Portugal were recorded on March 2, 2020, with the first death to be recorded two weeks later, on March 16. At the same time, WHO announced that Europe had become the epicenter of the pandemic, with more cases and deaths than the rest of the world (with the exception of China). A national response began in those early days. Travel to Italy was suspended on March 9 and, on March 18, the Government adopted more restrictive measures, declaring a state of emergency and the first confinement of the population. With the national state of emergency, it was verified a suspension of citizens' rights so that measures to protect public health could be implemented. Some measures were the confinement of people in the household, the establishment of sanitary fences, and the closure of commercial establishments and educational institutions, among others. In the first month of the pandemic in Portugal, on March 31, 2020, Portugal recorded 7.443 confirmed cases and 160 deaths.