Επιθεώρηση Υγείας | Ιανουάριος – Απρίλιος 2023

Εργασιακό Στρες που Βιώνουν Νοσηλευτές Γενικού Νοσοκομείου της Ελληνικής Περιφέρειας: Διδάγματα από την Πανδημία COVID-19 Το εργασιακό στρες είναι δυνατό να επηρεάσει την ψυχική και σωματική υγεία των νοσηλευτών, ενώ επιδρά αρνητικά στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η εκτίμηση του εργασιακού στρες των νοσηλευτών κατά το δεύτερο έτος της πανδημίας COVID-19 και η διερεύνηση της επίδρασης των δημογραφικών, της κατάστασης υγείας και της αντίληψης για τον εργοδότη Οργανισμό στην προαναφερόμενη μεταβλητή. Πρόκειται για ποσοτική συγχρονική μελέτη. Χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο ASSET (A Shortened Stress Evaluation Tool) προσαρμοσμένο στον σκοπό έρευνας, ήτοι την εκτίμηση του εργασιακού στρες. O Cronbach’s alpha βρέθηκε 0.858. Για τον έλεγχο των στατιστικών υποθέσεων εφαρμόστηκαν έλεγχος t για δύο ανεξάρτητα δείγματα, ανάλυση συνδιακύμανσης (ANOVA) και έλεγχοι πολλαπλών συγκρίσεων με κριτήριο Bonferroni. Πολυμεταβλητή γραμμική παλινδρόμηση εφαρμόστηκε για την επίδραση των παραγόντων στο εργασιακό στρες. Το επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας ορίστηκε ίσο με 0,05. Στην έρευνα συμμετείχαν 89 γυναίκες (85,6%) και 15 άνδρες (14,4%) νοσηλευτές ενός Γενικού Νοσοκομείου της Ελληνικής Περιφέρειας. Η πλειονότητα του δείγματος είναι 30-50 ετών (73,1%), με πτυχίο ανώτερης ή τεχνολογικής εκπαίδευσης (ΑΕΙ ή ΤΕΙ σε ποσοστό 50,96%). Το 28,9% του δείγματος απασχολείται σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), ΜΕΘ ή Κλινική COVID-19 και Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ).Το 63,5% των νοσηλευτών χαρακτηρίζει την κατάστα- ση υγείας ως καλή και το 10,6% ως φτωχή, ενώ το 43,7% δηλώνει ότι αισθάνεται λιγότερο από 89% παραγωγικό. Το εργασιακό στρες των νοσηλευτών κυμαίνεται σε μέτρια προς υψηλά επίπεδα. Δεν παρατηρείται στατιστικά σημαντική διαφορά στο εργασιακό στρες σε σχέση με τις δημογραφικές παραμέτρους. Οι αντιλήψεις για τον Οργανισμό απασχόλησης, εκφραζόμενες ως δέσμευση, αφοσίωση, ικανοποίηση για το εργασιακό περιβάλλον, έχουν στατιστικά σημαντική επίδραση στο εργασιακό στρες, με τις περισσότερο θετικές αντιλήψεις να σχετίζονται με χαμηλότερα επίπεδα στρες και με καλύτερη κατάσταση υγείας. Συμπερασματικά, η κατάσταση υγείας και η αντίληψη για τον Οργανισμό απασχόλησης προβλέπουν το εργασιακό στρες που βιώνουν οι νοσηλευτές. Η συμμετοχική ηγεσία, σε συνδυασμό με οργανωσιακή κουλτούρα που είναι προσανατολισμένη στη μάθηση και ανάπτυξη του νοσηλευτικού προσωπικού, δύναται να συμβάλει θετικά στην ενδυνάμωση, ανταπόκριση και ανθεκτικότητα του σε περιόδους κρίσης.

Επιβάρυνση Οικογενειακών Φροντιστών Ηλικιωμένων με Άνοια που Διαμένουν στην Κοινότητα Καίριος είναι ο ρόλος του οικογενειακού φροντιστή στη φροντίδα ηλικιωμένων ατόμων με άνοια και το ίδιο σημαντικό λογίζεται το μέγεθος του φορτίου που επωμίζεται ο φροντιστής. Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η εκτίμηση του βαθμού επιβάρυνσης των φροντιστών ηλικιωμένων ατόμων με άνοια που διαμένουν στην κοινότητα, καθώς και η διερεύνηση των προσδιοριστικών παραγόντων αυτής της επιβάρυνσης. Πρόκειται για ποσοτική, συγχρονική μελέτη. Η κλίμακα Zarit Burden Interview (ZBI) χρησιμοποιήθηκε για την εκτίμηση της επιβάρυνσης. Στη μελέτη συμμετείχαν 114 οικογενειακοί φροντιστές ηλικιωμένων με άνοια των αστικών και αγροτικών περιοχών του Νομού Ηρακλείου Κρήτης. Τα ερωτηματολόγια συμπληρώθηκαν με προσωπικές συνεντεύξεις. Για τον έλεγχο των στατιστικών υποθέσεων εφαρμόστηκαν έλεγχος t, έλεγχος x2 και ανάλυση διακύμανσης. Ανάλυση παλινδρόμησης εφαρμόστηκε για τη διερεύνηση της επίδρασης δημογραφικών παραγόντων στην επιβάρυνση του φροντιστή. Το επίπεδο της στατιστικής σημαντικότητας ορίστηκε ίσο με 0,05. Στην πλειονότητά τους οι οικογενειακοί φροντιστές ήταν γυναίκες, κυρίως κόρες, με χαμηλό εισόδημα και μέση ηλικία τα 58 έτη. Διαμένουν στο ίδιο σπίτι με τον ηλικιωμένο και τον φροντίζουν περίπου 5 έτη. Η μέση συνολική επιβάρυνση των φροντιστών χαρακτηρίζεται από μέτρια έως σοβαρή. Η επιβάρυνση δεν συσχετίζεται με το φύλο, ενώ αντίθετα η ηλικία παίζει καθοριστικό ρόλο. Το υψηλό εισόδημα και μορφωτικό επίπεδο του φροντιστή συνάδει με χαμηλού βαθμού επιβάρυνση. Η κατάσταση υγείας του φροντιστή αποτελεί παράγοντα πρόβλεψης του βαθμού επιβάρυνσης που βιώνει. Η χρονική διάρκεια επίβλεψης του ασθενή είναι ανάλογη της επιβάρυνσης που υφίσταται ο φροντιστής. Συμπερασματικά, ο σχεδιασμός και η εφαρμογή στοχευμένων δράσεων για τη δημιουργία κοινοτήτων φιλικών προς την άνοια, που αποτελούν αιτήματα των φροντιστών, θα συμβάλουν στην ενίσχυση του θεσμού της οικογένειας, στην αποφυγή ιδρυματοποίησης και στην προαγωγή της υγείας και ευημερίας τόσο του φροντιστή όσο και του αποδέκτη της φροντίδας.

Η Επίδραση του Ψηφιακού Μάρκετινγκ στην Απόφαση της Γενιάς Ζ για Εμβολιασμό κατά της COVID-19 Η Γενιά Ζ είναι η μόνη γενιά που μεγάλωσε αποκλειστικά με τεχνολογική επιρροή, ώστε η χρήση του διαδικτύου και των ψηφιακών μέσων να έχει εδραιωθεί στην καθημερινότητά της, ενώ η διάχυση και αναπαραγωγή πληροφοριών συμβαίνει πλέον με ασύλληπτη ταχύτητα. Διερευνούμε την επίδραση του ψηφιακού μάρκετινγκ και της χρήσης των ψηφιακών μέσων στην ενημέρωση της Γενιάς Ζ σχετικά με τον εμβολιασμό κατά της COVID-19 και στην τελική απόφαση για τον εμβολιασμό. Πρόκειται για ποσοτική συγχρονική έρευνα με δομημένο ερωτηματολόγιο, το οποίο διανεμήθηκε σε άτομα ηλικίας 18-25 ετών. Το δείγμα αποτέλεσαν 103 άτομα της Γενιάς Ζ. Ο συντελεστής αξιοπιστίας Cronbach’s alpha βρέθηκε 0,85. Για τον έλεγχο των στατιστικών υποθέσεων εφαρμόστηκε έλεγχος Chιsquare και ανάλυση δια- σταυρώσεων. Πολλαπλή γραμμική παλινδρόμηση εφαρμόστηκε για την επίδραση των δημογραφικών και της αξιοποίησης/χρήσης των ψηφιακών μέσων στην απόφαση για εμβολιασμό. Το επίπεδο της στατιστικής σημαντικότητας ορίστηκε ίσο με 0,05. Στην έρευνα συμμετείχαν 69 γυναίκες (67%), 33 άνδρες (32%) και 1 άτομο δήλωσε άλλο (1%). Το διαδίκτυο και οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης αποτε- λούν την πιο διαδεδομένη πηγή ενημέρωσης σε ό,τι αφορά την COVID-19 και τον εμβολιασμό για άτομα της Γενιάς Ζ. Το μορφωτικό επίπεδο και η επαγγελματική ενασχόληση σχετίζονται θετικά στατιστικά σημαντικά με τον εμβολιασμό της Γενιάς Ζ κατά της COVID-19, όπως επίσης και η ενημέρωση από ιατρικό προσωπικό και όχι από άλλες πηγές, όπως φίλοι/οικογένεια. Από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το Twitter σχετίζεται θετικά στατιστικά σημαντικά με την απόφαση για τον εμβολιασμό. Η παρουσία κρατικού/εγκεκριμένου φορέα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επιδρά θετικά στατιστικά σημαντικά στην απόφαση για εμβολιασμό ατό-μων της Γενιάς Ζ. Συμπερασματικά, τα πλεονεκτήματα του ψηφιακού μάρκετινγκ, όπως η αμεσότητα και το χαμηλό κόστος σε συνδυασμό με την εκτεταμένη χρήση του διαδικτύου και των κοινωνικών μέσων από άτομα της Γενιάς Ζ, μπορούν να συνεισφέρουν στην αύξηση της εμβολιαστικής κάλυψης των ατόμων αυτών.

Unlocking the Potential: Exploring Interoperability Challenges and Solutions in Digital Health Ecosystems Digital health has the potential to revolutionize and democratise healthcare delivery in ways that could not be imagined a few years ago, bringing humanity closer to the vision of universal health coverage. At the same time though, healthcare systems across the globe are facing unprecedented challenges due to the ageing population, the lack of adequate resources and emerging public health risks such as the recent pandemic. Among the many competing priorities, healthcare leaders need to accelerate digital transformation and ensure that patients and clinicians will soon be able to harness the benefits of the new technologies. One of biggest challenge remains the lack of interoperability between systems. National and EU wide initiatives have the potential to unlock some of the obstacles, however significant risks lie ahead. To address the interoperability problem in Greece, significant work has been done for the development of the Greek National eHealth Interoperability Framework (NeHIF) which could be the basis for the implementation of the Greek Digital Transformation Programme. The creation of a digital ecosystem of certified vendors could accelerate the implementation of this program and minimise the relevant risks.